Grofweg gezegd kwam het erop neer dat Open Standaarden toch wel dé weg waren. Gesloten standaarden, patenten en licenties waren uit den boze. Afspraken over infrastructuren en netwerken op een manier dat gezonde concurrentie mogelijk is, hetgeen de kosten zal drukken en de innovaties stimuleren.
Blijkbaar zijn er krachten aan het werk geweest die dit allemaal maar niks vonden en zodoende het nieuwe concept stevig hebben weten te veranderden. Er staan nog steeds mooie woorden in, maar nergens nog wordt er druk op de ketel gezet, en het begrip Open Specificaties (...) deed -ter vervanging van Open Standaarden- zijn intrede in het concept.
Voor Open Specficaties gelden andere spelregels: Er moet een openbare review zijn en belanghebbenden moeten hun mening kunnen geven, de documentatie moet vrij beschikbaar zijn en het moet mogelijk zijn om de specificatie in programmatuur te implementeren. Dat klinkt niet eens zo onredelijk, maar is een fikse afzwakking van het origineel. Ook het gebruik van patenten schijnt ineens niet meer zo'n probleem te zijn.
Alsof dat allemaal nog niet erg genoeg is, zelfs de verwaterde term Open Specificaties worden eigenlijk nergens keihard geëist: “Echter kunnen publieke organen ook beslissen om gebruik te maken van minder open specificaties”. M.a.w. er zal weinig veranderen, zo is de vrees van velen.
De Nederlandse overheid, die wel over wil gaan op Open Standaarden, heeft inmiddels bij monde van Edwin van Scherrenburg, woordvoerder van staatssecretaris Heemskerk van Economische Zaken, gezegd: “Dit lijkt inderdaad een stap terug en dat baart zorgen”. Het past ook totaal niet in het plan van Heemskerk om eindelijk eens af te komen van de vendor lock-ins (afhankelijkheid van één of enkele leveranciers).
Bronnen:
- * WebWereld
* Hollandopen
